Vakantie deel 1: Maandag 25 feb – Vrijdag 1 maart, de eerste dagen vrij

Nadat we afscheid hebben genomen van werk en gastgezin is het even omschakelen. We genieten eerst nog een dag aan het strand bij Bentota, in het heerlijke kleine hotelletje direct aan de zee.

Dinsdag staat in teken van reizen naar Colombo. In kilometers niet zo ver, maar het rijdt hier niet harder dan 60/70 km per uur. En Colombo zelf is één grote file. We moeten naar Colombo, omdat we hier uiterlijk donderdag 28-2 ons visum moeten verlengen. Laten we maar een dagje reserve nemen, je weet maar nooit. En inderdaad, je weet maar nooit. Woensdagochtend vroeg met de taxi naar de immigratiedienst (duurt klein uur). Bij de immigratiedienst gaat het ongeveer 4 uren duren, dat hadden we gehoord van andere vrijwilligers. We doorlopen netjes de eerste stappen (loketten), wachten dan zo’n 2 uur, zijn dan aan de beurt om in een klein kamertje bij een beambte te komen…..en wat zegt hij…..sorry madam, sorry sir, today we can not do visums because of the strike. We dachten…dit zal toch niet waar zijn, waarom laat je al die mensen dan gewoon 2 uur wachten. We proberen nog wat, maar er valt niks te regelen. We kunnen weer terug, morgen mogen we opnieuw proberen. Aansluitend doen we een stadstour, maar die valt een beetje in duigen vanwege diezelfde “strike’. Het verkeer stond overal vast, en op een gegeven moment stonden we zo’n beetje midden tussen een enorme menigte stakende mensen. Hup…terug naar het hotel. Volgende ochtend opnieuw proberen, en ja na weer 1,5 uur wachten hadden we eindelijk de verlenging op ons visum. We trekken daarna meteen verder naar Waikkal, ten noorden van Colombo, aan zee. Dat is de plaats waar onze rondreis start. We genieten hier nog een dagje van het strand.

Vakantie deel 2: Zaterdag 2 maart – vrijdag 8 maart, Rondreis 1^e week

Zaterdag…Hugo’s verjaardag en start van onze rondreis. We ontmoeten onze gids die de komende 2 weken met ons op pad gaat. We starten met een half dagje rondkijken in Negombe. Maar als extraatje zegt onze gids Ananda, kunnen we een boottochtje doen. Leuk zeggen we. En inderdaad….na een eind gevaren te hebben op de lagoon komen we bij een ondiep stuk, de boot stopt, hup er komen 2 plastic krukjes en een tafeltje uit, die worden in het water gezet….en er wordt terplekke vers fruit voor ons klaar gemaakt. Nou leukere verjaardag lunch kun je je toch niet voorstellen .’s Avonds in ons hotel…….er is een groot feest. Verjaardagfeestje, haha. Nou…het was een heel groot trouwfeest, met enorme tenten en versiering en veel ceremonieel. We zien tijdens ons verblijf in Sri Lanka vele trouwerijen en elke keer ziet het er zeer uitbundig uit. Het mag wat kosten.

Deze eerste week reizen we van Waikkal/Negombe (aan westkust) via Yapahuwa, Dambulla, Sigiriya, naar Trincomalee (aan oostkust). En vandaaruit gaan we weer landinwaarts en meer de bergen in naar Kandy. Daar zijn we nu terwijl ik dit schrijf. En ja we zijn nu echt de toeristen, het is lekker relaxed, want we stappen in de auto en Ananda doet het werk. We gaan naar verschillende historische plaatsen, zien veel Boeddha en Hindoe tempels (genoeg voor nu), gaan naar een klein dorp waar we zien hoe het leven vroeger was, maken een boottocht, gaan naar een specerijentuin, krijgen uitleg over kruiden (voor zowel cosmetica als kookkunst) en hier en daar mogen we zelf meehelpen met koken. Aan de oostkust zijn de stranden ook weer bijna voor ons alleen (op een loslopende koe na). We rijden vele kilometers door prachtige natuur, we zien de eerste olifant in het wild en veel apen. We komen door vele plaatsjes, eigenlijk is het overal hetzelfde…het is rommelig, kleine huisjes, soms wat grotere ertussen, er is veel niet afgebouwd, of het is vervallen, overal ligt troep, maar overal lachende vriendelijke mensen. Erg leuk vinden we als we spontaan onderweg stoppen, en weer deelnemen aan de dagelijkse leven van de Sri Lankese mensen. En zo bezoeken we op zondag een soort van zondagschool in een tempel. Kinderen krijgen die dag les van de monnik. Ze zijn helemaal verrast als we daar zijn, eerst heel verlegen, maar na een tijdje proberen ze met ons te praten. En meteen krijgen we thee en een uitleg van de principal. Verderop in de week komen we op een hele grote markt van voornamelijk moslims, niks geen toeristen, ik kan een lapje stof voor dezelfde prijs kopen als de sri lankese mevrouw voor me. We bezoeken een familie die Curd (soort kwark) aan de straat verkoopt, we lopen in een park waar we door een Sri Lankese familie worden gevraagd… “we want to make a photo with you…”. En zo zijn er vele leuke momenten en ontmoetingen.

Onze gids is 72 en niet zo goed ter been. Dat maakt dat hij bij de uitstapjes waar nogal lichamelijke inspanning vereist is…eigenlijk een beetje probeert dat over te slaan. Dus we houden het programma nu zelf redelijk in de gaten, zodat we dingen doen die we leuk vinden. Hij rijdt best goed, het gaat hier niet harder dan 60/70 km en het is soms erg chaotisch in het verkeer. Dat laatste is ook niet zo raar als je bedenkt dat hier alles over dezelfde gaat; lopend, fietsers, brommers, tuktuks, auto’s, vrachtauto’s, koeien; alles door elkaar. Maar op een ochtend… we worden aangehouden door de politie. Eerst doet hij nog wat luchtig, maar na een tijdje wordt hij boos, hij zegt dat hij niks verkeerd heeft gedaan. We zien dat hij een van de agenten probeert om te kopen met 500 roepies (€ 1,50). Dat lukt niet. Lang verhaal kort… hij krijgt een boete omdat hij niet stopte voor een zebrapad. Hij is echt boos, hij zegt dat hij een hele hoge boete heeft gekregen en we moeten rechtsomkeert want dat moet betaald worden op een postkantoor. We moeten zoeken en ergens in the middle of nowhere is een klein kantoor. En als we het goed begrijpen heeft hij omgerekend € 10,50 betaald.

Vandaag gaan we naar de Temple of Tooth, een van de belangrijkste tempels voor boeddhisten. Velen komen hier als pelgrim naar toe. Het is inderdaad een combi van lokale mensen en toeristen. We gaan meedoen aan de offer-ceremonie, het aanbieden van bloemen, voedsel of geld, dat wordt neergelegd voor de kamer waarbinnen de heilige tand wordt bewaard. Ananda is zelf boeddhist en we merken dat hij vooral zelf de ceremonie wil doen. Dat is ook prima, we volgen hem gewoon. Na lang wachten en voetje voor voetje in de rij naar voren schuivend (het water loopt ons inmiddels weer aan alle kanten van het lijf) is er dan het moment dat de bloemen neergelegd kunnen worden. Voor ons is de ruimte niet anders dan al die andere ruimtes waar we boeddha beelden zien staan. Maar voor de boeddhisten is dit blijkbaar toch erg speciaal. Honderden mensen gaan in deze ceremonie mee. En na afloop…moeten al deze bloemen weer weggegooid worden. En er ligt het nodige geld in de schalen.

We genieten van het rondreizen, van het zien en ervaren van de mooie dingen van dit land, van het heerlijke eten, van de prachtige stranden, het tropische klimaat en van al die vriendelijke mensen.

De tijd gaat nu trouwens ook wel heel snel, nog maar een week te gaan. Bijna niet te geloven dat er alweer zes weken voorbij zijn.

Voor nu, veel liefs uit warm Sri lanka, Hugo en Geesje

PS: de komende dagen zullen we bijbehorende foto's plaatsen.